Blogia
Comunicacion e patrimonio (en Galego)

REFERENCIAS BIBLIOGRÁFICAS PRESENTES NO TRABALLO DE INVESTIGACIÓN TUTELADO

REFERENCIAS BIBLIOGRÁFICAS PRESENTES NO TRABALLO DE INVESTIGACIÓN TUTELADO

E de que forma é que un dos principais esteros dos media, os xornais, veñen a divulgación do patrimonio. Partilaran os xornais da idea de que a divulgación do patrimonio histórico arquitectónico poderá ser unha oportunidade de desenvolvemento e de captación de novas máis-valías, expresamente no que concierne á publicidade "Será que este tipo de materias, no que se refire á creación de noticias, interesa aos xornais, particularmente" Será que o público normalmente asiduo destes xornais é sensible a este tipo de temáticas. Merecerá a pena, preguntan os xornais, publicar noticias referentes a este tema. Neste traballo preténdese exactamente levantar un pouco a "punta do véu" canto a estas cuestións, utilizando dous importantes exemplos da prensa ibérica: o "Xornal de Noticias", edición fundamental para a poboación portuense, do norte de Portugal e cada vez máis de todo país; a "Voz de Galicia", publicación esencial no universo da prensa galega, de suma importancia para os habitantes de la "Cidade do Apóstolo", Santiago de Compostela. Saiba se estes dous xornais son sensibles a este tipo de materias ou contidos é o mote para este traballo. Ata que punto chega o interese destes dous exemplos no que concierne aos temas relacionados co patrimonio pero máis concretamente con aquel que é clasificado pola UNESCO con Patrimonio Mundial (ou da Humanidade) é esencial para a formulación da tese de que as cuestións relacionadas coa Comunicación (comunicación institucional, relacións públicas, publicidade e mesmo protocolo) teñen un papel capital na atribución do título de Patrimonio Mundial no ámbito da UNESCO á cidades europeas con centro histórico, non bastando para iso haber soamente un ?valor universal prominente do punto vista da historia, arte ou ciencia[1]

 

[1] UNESCO (1972). Convention concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage. Paris: UNESCO. Pág.2. Trad.

 

 

0 comentarios